شناسایی نظام مسائل آموزش مجازی مدارس در دوران کرونا با رویکرد فراترکیب

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری بررسی مسائل اجتماعی ایران، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، ایران. (نویسنده مسئول)e.sanatkar@chmail.ir

2 استاد گروه علوم اجتماعی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، ایران.niazim@kashanu.ac.ir

3 استادیار گروه مدیریت و کارآفرینی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، ایران. farhadian@kashanu.ac.ir

چکیده

در سال­های اخیر آموزش مجازی به‌واسطه شیوع ویروس کرونا و غیرحضوری شدن آموزش­ها، پژوهش‌­های متعددی پیرامون وضعیت شناسی آموزش مجازی مدارس منتشر شده است. ازاین‌رو هدف پژوهش پیش‌رو، شناسایی مسائل آموزش مجازی با روش فراترکیب است. بر این اساس، پس از بررسی مقالات متعدد 17 اثر انتخاب گردید. بر پایه نتایج این پژوهش، درمجموع 47 کد به‌عنوان فرصت و 79 کد آن به‌عنوان چالش تعیین گردید. بر این اساس، فرصت‌­ها و چالش‌­های آموزش مجازی در شش مؤلفه و در سه سطح تقسیم شدند. یافته­‌های حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که از میان مؤلفه‌های موجود، صرفاً دو مؤلفه بهره­‌وری و سازمانی، فرصت­‌هایش بیشتر از چالش­‌هایش بوده و در میان سایر مؤلفه‌ها، چالش­ها از 5/1 تا بیش از 3 برابر بیشتر از فرصت‌­های موجود در آن مؤلفه در میان منابع مختلف بوده است. همچنین بیشترین نسبت چالش برای مؤلفه اجتماعی- زیستی و بیشترین نسبت فرصت برای مؤلفه بهره­وری بوده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Identifying the system of virtual school education issues in the Corona era with a hybrid approach

نویسندگان [English]

  • ehsan sanatkar 1
  • Mohsen Niazi 2
  • ali Farhadian 3
1 Doctoral student of Iran's social problems, Faculty of Humanities, Kashan University, Iran. (Responsible author) e.sanatkar@chmail.ir
2 Professor, Department of Social Sciences, Faculty of Humanities, Kashan University, Iran.niazim@kashanu.ac.ir
3 Assistant Professor, Department of Management and Entrepreneurship, Faculty of Humanities, Kashan University, Iran. farhadian@kashanu.ac.ir
چکیده [English]

In recent years, virtual education has been published due to the spread of the corona virus and non-attendance of education. Therefore, the aim of the current research is to identify the problems of virtual education with the hybrid method. Based on this, after reviewing numerous articles, 17 works were selected. Based on the results of this research, a total of 47 codes were determined as opportunities and 79 codes as challenges. Based on this, the opportunities and challenges of virtual education were divided into six components and three levels. The findings of this research indicate that among the existing components, only the two components of productivity and organization have more opportunities than their challenges, and among other components, the challenges range from 1.5 to more than 3. It has been more than the opportunities available in that component among different sources. Also, the highest ratio of challenge was for the socio-biological component and the highest ratio of opportunity was for the productivity component.

کلیدواژه‌ها [English]

  • online education
  • electronic education
  • virtual education
  • happy network
  • corona virus

مراجع

منابع و مأخذ
خضری، مجتبی؛ محبوبه وحدانی و عبدالباسط محمودپور (1399). «مطالعه نقش آموزش مجازی در روابط بین فردی ادراک‌شده دانش آموزان نسبت به معلمان»، فصلنامه پژوهش‌های مشاوره، شماره 76: 251-234.
سلیمی، سمانه و محمدعلی فردین (1399). «نقش ویروس کرونا در آموزش مجازی، با تأکید بر فرصت‌ها و چالش‌ها»، فصلنامه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، شماره 2: 60-49.
سهرابی، بابک؛ امیر اعظمی و حمیدرضا یزدانی (1390). «آسیب‌شناسی پژوهش‌های انجام‌شده در زمینه مدیریت اسلامی با رویکرد فراترکیب»، فصلنامه چشم‌انداز مدیریت دولتی، شماره 6: 24-9.
عباسی، فهیمه؛ الهه حجازی و رضوان حکیم‌زاده (1399). «تجربه زیسته معلمان دوره ابتدایی از فرصت‌ها و چالش‌های تدریس در شبکه آموزشی دانش‌آموزان (شاد): یک مطالعه پدیدارشناسی»، فصلنامه تدریس پژوهی، شماره 3: 24-1.
غلامی، اعظم و حوا جلالی‌فرد (1398). «تأثیر آموزش مجازی بر یادگیری درس زیست‌شناسی دانش آموزان دختر پایه یازدهم شهرستان دلگان»، فصلنامه پویش در آموزش علوم پایه، شماره 17: 21-1.
فلیک، اووه (1397). درآمدی بر تحقیق کیفی، ترجمه: هادی جلیلی، تهران: نشر نی.
قائم مقامی تبریزی، احمد؛ امین رضا کمالیان؛ حبیب‌الله رودساز  و مقصود امیری (1397). «عوامل زمینه‌ای مؤثر بر آموزش مجازی دانشگاهی»، فصلنامه پژوهش‌های مدیریت عمومی، شماره 42: 246-229.
کــوهن، تــامس (1396). ســاختار انقلاب‌های علمــی، ترجمۀ احمد آرام، تهــران: نشر سروش.
محمدی، مهدی؛ فهیمه کشاورزی و رضا ناصری جهرمی؛ راحیل ناصری جهرمی؛ زهرا حسام پور؛ فاطمه میرغفاری و شیما ابراهیمی (1399). «واکاوری تجارب والدین دانش آموزان دوره اول ابتدایی از چالش‌های آموزش مجازی با شبکه‌های اجتماعی در زمان شیوع ویروس کرونا»، فصلنامه پژوهش‌های تربیتی، شماره 40: 101-74.
مبینی دهکردی، علی و مهران کشتکار هرانکی (1395). «فراترکیب مدل‌های نوآوری اجتماعی»، فصلنامه برنامه‌ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، شماره 26: 138-101.
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، معاونت آموزشی دفتر برنامه‌ریزی آموزش عالی (1399). نکته‌های اساسی در حفظ کیفیت آموزشی دانشگاه‌های کشور در شرایط مقابله با کرونا، تهران: نشر دفتر برنامه‌ریزی آموزش عالی.
 
Almarzooq, Z. Lopes, M. & Kochar, A. (2020). Virtual learning during the COVID-19 pandemic: a disruptive technology in graduate medical education. Journal of the American College of Cardiology.https://doi.org/10.1016/j.jacc.2020.04.01
Ahmed, H. Allaf, M. & Elghazaly, H. (2020). COVID-19 and medical education. The Lancet Infectious Diseases.
Basilaia, G. & Kvavadze, D. (2020). Transition to online education in schools during a SARS-CoV-2 coronavirus (COVID-19) pandemic in Georgia. Pedagogical Research, 5(4), 1-9.
Braun, V. & V. Clarke (2006). Using Thematic Analysis in Psychology, Qualitative Research in Psychology, 3(2), P.77-101.
Brazendale, K. et al. (2017) ‘Understanding differences between summer vs. school obesogenic behaviors of children: The structured days hypothesis’, International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 14. https://doi.org/10.1186/s12966-017-0555-2
Goh, P. S. & Sandars, J. (2020). A vision of the use of technology in medical education after the COVID-19 pandemic. MedEdPublish, 9
Langford, M. & Damşa, C. (2020). Online teaching in the time of COVID-19: Academics’ experience in Norway. Centre for Experiential Legal Learning (CELL), University of Oslo.
Lilian, M. De Menezes, K. (2016). Flexible Working, Individual Performance, and Employee Attitudes: Comparing Formal and Informal Arrangements.journal human Resource management, 55(6), 64-81.
Luthra, P. & Mackenzie, S. (2020). Ways COVID-19 could change how we educate future generations. In World Economic Forum. https://www.weforum.org/agenda/ 2020/03/4-ways-covid-19-education-future-generations/.
Noblit, G. W. & Hare, R. D. (1988). Meta-ethnography: synthesizing qualitative studies (Vol. 11). Counterpoints. Normann, H. E. & Hanson, J. (2018). The role of domestic markets in international technological innovation systems. Industry and innovation, 25(5), 482-504.
Mehrmohammadi, M. (2004). Re-thinking the concept and significance of education in the era of information and communication revolution. The Conference of Curriculum in the Era of Information and Communication Technology. Tehran: The Association of Iranian curriculum. (in Persian).
PIVOT MedEd (2020) PIVOT Med Ed. Available at:
https://sites.google.com/view/pivotmeded/home (Accessed: 24 March 2020).
Ross DA. Creating a “quarantine curriculum” to enhance teaching and learning during the COVID-19 pandemic. Academic Medicine. 2020 Apr 22.
Sandelowski, M. & Barroso, J. (2007). Handbook for synthesizing qualitative research. Springer Publishing Company.
Wang, Y.S. (2003). Assessment of learner satisfaction with asynchronous electronic learning systems. Information and Management, 41(1): 75-86
Weston, S. Frieman, M. B. (2020). Covid- 19: Knows, Unkowns, and Questions. Msphere, 5 (2).1-5. DOI: 10.1128/mSphere.00203-20. Yang, H. Y. & Duan, G. C. (2020). Analysis.
 

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار