سیاست پژوهی نشاط اجتماعی معلمان ابتدایی (موردمطالعه: شهرستان معمولان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه آموزش علوم اجتماعی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران، (نویسنده مسئول).@ cfu.ac.ir 1171 Bahrami

2 عضو هیات علمی گروه تاریخ و جامعه‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی. t.ashayeri@uma.ac.ir

3 اسـتادیار مدیریت بازرگانی، دانشـگاه غیرانتفاعی علامه فیض کاشـانی، کاشـان، ایران، aghighi@ut.ac.ir

چکیده

ازنظر بسـیاری از متخصصـان و صاحب‌نظران، مهم‌ترین عامـل ناکارآمـدی سیاسـت‌گذاری آموزش‌وپرورش ایـران، منطبـق نبـودن سیاسـت‌ها و تصمیم‌هـای ایـن حـوزه بـا پشـتوانه‌های علمـی، نظـری و پژوهشـی اسـت. هدف از این پژوهش سیاست‌ پژوهی نشاط اجتماعی معلمان مقطع ابتدایی بر اساس رتبه‌بندی عوامل مؤثر بر نشاط اجتماعی است. ازآنجاکه سیاست پژوهی یک فرآیند است؛ لذا در مرحله آماده‌سازی به گردآوری اطلاعات، در مرحله مفهوم‌سازی برای کسب اطلاعات مقدماتی به مصاحبه نیمه ساختاریافته با تعدادی از مشارکت‌کنندگان پرداخته شد و از نظریه‌های سلیگمن، تاو و داینر، شو و گیدنز استفاده شد؛ در مرحله تحلیل تکنیکی به بررسی عواملی که ممکن است علت مسئله باشند، پرداخته شد. در این پژوهش از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) برای تعیین عوامل مؤثر بر نشاط اجتماعی معلمان استفاده شد. تعداد کل جامعه آماری ۱۱۰ نفر از معلمان ابتدایی شهرستان معمولان است که با روش نمونه‌گیری تصادفی ۳۰ نفر از آن‌ها انتخاب شد. روش مورداستفاده در این پژوهش فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) است که در آن به مقایسه زوجی معیارها و گزینه‌ها پرداخته شد. برای شناسایی معیارهای پنج‌گانه مؤثر بر نشاط اجتماعی از اعتبار سازه استفاده شد. در این پژوهش اولین عامل رتبه‌بندی شده مؤثر بر نشاط اجتماعی معلمان، امید به آینده است. دینداری، پایگاه اقتصادی- اجتماعی، سطح تحصیلات و پذیرش اجتماعی به ترتیب در مراتب بعدی قرار گرفتند. همچنین نتایج مقایسه زوجی معیارهای نشاط اجتماعی معلمان بر اساس جنسیت نشان داد که زنان پایگاه اقتصادی - اجتماعی و پذیرش اجتماعی را بیش از مردان و مردان امید به آینده، سطح تحصیلات و دینداری را بیش از زنان بر نشاط اجتماعی خود مؤثر می‌دانند. پس از تحلیل توصیه‌های سیاستی و یافته‌ها راهکارهای تقویت پایگاه اقتصادی-اجتماعی معلمان، توجه به اعمال مدرک تحصیلی در رتبه‌بندی معلمان، توسعه فعالیت‌های اجتماع‌محور، مدنی و داوطلبانه برای زنان و تشکیل بانک داده‌های مربوط به نشاط و شاد زیستی معلمان ارائه می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Policy of Researching The Social Vitality Of Elementary Teachers (Case Study: Mammollan City)

نویسندگان [English]

  • vali bahrami 1
  • taha ashayeri 2
  • mohamad aghighi 3
1 Department of Social Science Education, Farhangian University, Tehran, Iran. (Corresponding Author)
2 Assistant Professor, Department of History and ociology, Faculty of Social Sciences, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil. Iran
3 Assistant Professor of Business Administration, Non-Profit University of Allameh Faiz Kashani Kashan,
چکیده [English]

According to many experts and specilists, the most important factor in the ineffectiveness of Iran's education policy is the incompatibility of policies and decisions in this field with scientific, theoretical and research supports. The purpose of this research is to study the social vitality of elementary school teachers based on the ranking of factors affecting social vitality. Since political research is a process, in the preparation stage, gathering information was reviewed in the conceptualization stage, semi-structured interviews with a number of participants were conducted to obtain preliminary information, and the theories of Seligman, Tau and Diener, Shaw and Giddens were used. In the technical analysis phase, factors that may be the cause of the problem were examined. Therefore, in this research, the Analytical Hierarchy Process (AHP) method was used to determine the factors affecting the social vitality of teachers. The total number of statistical population is 110 elementary school teachers of  Mammollan city, 30 of whom were selected by random sampling method. The method used in this research is the Analytical Hierarchy Process (AHP) in which pairwise comparisons of criteria and options are discussed. Construct validity was used to identify the five effective criteria on social vitality. In this research, the first ranked factor affecting teachers' social vitality is hope for the future. Religiousity, socio-economic base, level of education and social acceptance were ranked next. Also, the results of the pairwise comparison of primary school teachers' social vitality criteria based on gender showed that women considered socio-economic base and social acceptance more than men, and men considered hope for the future, level of education and religiousity more effective than women on their social vitality. After analyzing the policy recommendations and findings, solutions regarding the followings  are presented  strengthen the socio-economic base of teachers, pay attention to the application of academic degrees in the ranking of teachers, the development of community- oriented, civic and voluntary activities for women and the formation of a data bank related to the vitality and happiness of teachers.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Social vitality
  • teachers
  • policy Research
  • social acceptance
  • hope for the future

مراجع

منابع و مأخذ
ارجمندسیاه‌پوش، اسحاق، رضاپور، داریوش و حسن‌پور، خدیجه افرینه (۱۳۹۷). بررسی میزان نشاط اجتماعی نوجوانان تحت پوشش کمیته امداد خمینی شهرستان پلدختر و عوامل اجتماعی مؤثر بر آن، فصلنامه توسعه اجتماعی (توسعه انسانی سابق)، ۱۳(۲)، ۱۴۷-۱۶۲.
اینگلهارت، رونالدو کریستین، ولزل (۱۳۸۹). نوسازی، تغییر فرهنگی و دموکراسی، ترجمۀ یعقوب احمدی، تهران: کویر.
بارخدا، سیدجمال (۱۳۹۵). بررسی تحلیلی نشاط و شادکامی و عوامل مؤثر بر آن و میزان تأثیر مهم‌ترین عوامل در بین معلمان مدارس، فصلنامه پژوهش‌های جدید در مدیریت و حسابداری، ۴(۲)، ۴۱-۵۵.
بختیار نصرآبادی، حسنعلی و اعظم پهلوان، صادق (۱۳۹۱). تأثیر سطح تحصیلات آموزش برنامه شادی فوردایس بر افزایش نشاط، مطالعات روانشناسی تربیتی، ۹(۱۵)، ۲۱-۴۰.
چلبی، مسعود و موسوی،سیدمحسن (۱۳۸۷). بررسی جامعه شناختی عوامل مؤثر بر شادمانی در سطوح خرد و کلان، مجله انجمن جامعه‌شناسی ایران، ۲(۹): ۳۴-۵۷.
حسینی‌زاده، سیدسعید (۱۴۰۰). وضعیت نشاط اجتماعی در ایران، تهران: پژوهشگاه فرهنگ هنر و ارتباطات مرکز رصد فرهنگی کشور.
حیدری‌ساربان، وکیل و یاری حصار، ارسطو (۱۳۹۶). عوامل مؤثر در بهبود نشاط اجتماعی از دیدگاه روستاییان، مطالعه موردی: شهرستان اردبیل، فصلنامه برنامه‌ریزی منطقه‌ای، ۷(۲۵)، ۴۱-۵۴.
خورسندی، مرتضی، علی بابایی،نسترن (۱۳۹۵). بیکاری بدتر است یا تورم، مقایسه اثر بیکاری و تورم بر شادی، فصلنامه پژوهشنامه اقتصادی، ۱۶(۶۳)، ۱-۲۴.
خورشیدی، رضا (۱۳۹۳). درآمدی بر راههای ارتقاء نشاط اجتماعی، مجله رشد آموزش علوم اجتماعی، ۱۶(۳): ۲۱-۴۰.
دواس، دی. ای (۱۳۹۳). پیمایش در تحقیقات اجتماعی، ترجمۀ هوشنگ نایبی، تهران: نشر نی.
رضادوست، کریم، فاضلی، عبدالله و مقتدایی، فاطمه (۱۳۹۳). بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر میزان نشاط در استان خوزستان، فصلنامه توسعه اجتماعی (توسعه انسانی سابق)، ۸(۴)، ۲۶-۴۹.
ساعتی، توماس. آل(۱۳۹۷). نظریه و کاربردهای فرآیند تحلیل شبکه‌ای، ترجمۀ مجید عزیزی، امید حسین‌زاده و مرضیه حجازیان، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
سجادیان،ناهید،نعمتی،مرتضی و دامن باغ، صفیه (۱۳۹۹). شناسایی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر نشاط اجتماعی در اهواز، پژوهش‌های راهبردی مسائل اجتمای ایران، ۱(۹)، ۷۹-۱۱۲.
 
سراج زاده، سیدحسین (۱۳۸۴). چالش‌های دین و مدرنیته، مباحثی جامعه شناختی در دینداری و سکولار شدن، تهران: انتشارات طرح نو.
سمیعی اصفهانی، علیرضا،پوردانش، سامر و دانش،حسین (۱۳۹۷). عوامل اجتماعی مؤثر بر نشاط اجتماعی معلمان (مطالعه موردی)، جامعه‌شناسی آموزش و پرورش، ۱۱(۶)، ۱۸۶-۲۰۰.
شریف‌زاده، حکیمه السادات، میرمحمدتبار، سیداحمد و عدلی‌پور، صفر (۱۳۹۶). بررسی عوامل مؤثر بر نشاط اجتماعی در ایران، نشریه راهبرد فرهنگ، ۱۷(۱۰)، ۱۵۹-۱۸۰.
شهیدی، شهریار (۱۳۸۸). روانشناسی شادی: آشنایی با آخرین نظریه‌ها و پژوهش‌های علمی، تهران: نشر قطره.
عارف، ابریشم، ساروخانی، باقر و کاشانی، مجید (۱۴۰۱). تأثیر اعتماد اجتماعی خانواده بر نشاط اجتماعی معلمان متأهل دبیرستان‌های شهر تهران در سال ۱۳۹۸، فصلنامه مطالعات فرهنگی و ارتباطات، ۱۸(۲)، ۱۱۳-۱۳۷.
عشایری، طاها و جهان‌پرور، طاهره (۱۴۰۱). عوامل مؤثر بر نشاط اجتماعی: فراتحلیل پژوهش‌ها، راهبرد اجتماعی فرهنگی، ۱۲(۱)، ۳۱-۶۶.
عنبری، موسی و شادمانه، ستایش(۱۳۹۲). الگوی مؤثر شادزیستی مردم در ایران، مجله انسان‌شناسی، ۱۱(۱۸)، ۱۰۱-۱۲۹.
غلام زاده بهبهانی، شیرین(۱۳۸۵). دینداری موازی: مطالعه دلیل جامعه‌شناسانه پیدایش آن، پایان‌نامه کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه الزهراء.
فرجی، طوبی و خادمیان، طلیعه (۱۳۹۲). بررسی نقش رضایت از زندگی بر میزان نشاط اجتماعی، فصلنامه مطالعات جامعه‌شناختی جوانان، ۱۰(۴)، ۸۷-۱۰۲.
گار، تدرابرت(۱۹۷۰). چرا انسان‌ها شورش می‌کنند؟ ترجمۀ  علی مرشدی‌زاده، تهران: نشر پژوهشکده مطالعات راهبردی.
گیدنز، آنتونی (۱۳۸۰). پیامدهای مدرنیت، ترجمه محسن ثلاثی، نشر مرکز.
گیدنز، آنتونی (۱۳۸۷). تجدد و تشخص، جامعه و هویت شخصی در دوران معاصر، ترجمۀ ناصر موفقیان، نشر نی.
موسوی، سیدمحسن (۱۳۹۶). تلخیص کتاب پژوهش و سیاستگذاری آن ماژرزاک، ترجمۀ هوشنگ نایبی.
هزار جریبی، جعفر وآستین فشان، پروانه (۱۳۸۸). بررسی عوامل مؤثر بر نشاط اجتماعی (با تاکید بر استان تهران)، مجله جامعه‌شناسی کاربردی، ۳۳(۱)، ۱۱۹-۱۳۶.
هزار جریبی، جعفر و صفری شالی، رضا (۱۳۸۹). بررسی مفهوم شادکامی و عوامل مؤثر بر آن (مطالعه موردی در استان مرکزی)، فصلنامه برنامه‌ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، ۳(۲)، ۳۱-۷۲.
یسپا(۱۳۹۹). گزارش نظرسنجی دیدگاه مردم در خصوص کرونا (مطالعه کشوری) موج سوم، تهران: دفتر طرح‌های ملی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
 
Anbari, Musa. (2012). Study of the fields and strategies to promote social vitality in Iran , Secretariat of the Supreme Council of the Cultural Revolution. (In Persian)
Agan, Y., Sevinc, E., & Orhan, M. (2016). Impact of Main Macroeconomic Indicators on Happiness. European Journal of Economic and Political Studies, 2(2), 13-21.
Ahmadi, H. (2013). sociological study of social happiness and the relevant factors under study among the Piranshahr youth Master thesis in sociology, Islamic Azad University of Tabriz. (In Persian)
Alavi, S. (2009). Studying the relationship between feeling of happiness and the behavior of university students in Kerman, Islamic Education, 9(4), 95-132. (in persian)
Argyle, M., & Lu, L. (1990). The happiness of extraverts, personality and Individual Difference. to evaluative threat. Journal of Personality and Social Psychology,11 (56), 257-226.
Arslan,Y.(2018). Ogretmenlerin farkliliklarin yonetimi yaklasımlarına iliskin algilariile orgutsel mutluluk algilari arasındaki iliski (Yayimlanmamıs Doktora Tezi). Kocaeli Universitesi, Sosyal Bilimleri Enstitusu, Koc.
Ayyıldız, S., Kahveci, G. (2022). Iikogretim okulu ogretmenlerinin algilarian gore orgutsel dislanma ile orgutsel.
Basu, R., &Thomas, M.D. (2019). what Makes College Students Happy? A Day Reconstraction Study. In: Perspectives on Happiness, 3(2), 29-40.
Borgonovi, F.( 2008). Doing Well by Doing Good: The Relationshpip between Formal Volunteering and Self-Reported Health and Happiness. Social Science and Medicine ,(66), 2321-2334.
Carr, A. (2004). Positive Psychology, Hove and New York: BrunnerRoutledge, China. Social Science & Medicine, (64), 35-49.
Chang,W.C. (2009). Social capital and subjective happiness in Taiwan. International Journal of Social Economics, 36(8):91-179.
Davis, James A. (1984). New Money, and Old Man/Lady and 'Two's Company': Subjective Welfafre in the Norc General Social Surveys, 1972-1982. Social Indicators Research,(15), 319-350.
De Vaus, D. A. (2012). Surveys in social research (H. Nayebi, Trans). Tehran: Nashreney Easterlin Richard A. Is reported happiness five years ago comparable to present happiness? A cautionary note. Journal of Happiness Studies.(3),98-193.
Direkvand, A., Delpisheh, A. (2014). Effect of infertility on the quality of life, a cross- sectional study. J Clin Diagn Res,8(10), 13–15
Elmi, M. (2014). Analyzing the explaining factors of social happiness among Islamic Azad University students in Tabriz: Due to sense of distributive justice, social relative deprivation and Social alienation . 1973 to 2004." Social Psychology Quarterly ,71(2),257-280. (In Persian)
Fromm, E. (1981). Healthy community, Translation: Akbar. Tabrizi, Behjat Press.
Ghodsipour, H. (2016). Analytical Hierarchy Process (AHP). Tehran: Amirkabir University of Technology. (In Persian)
Hezarjaribi, J., & Safari Shali, R. (2010). Exploring the concept of social happiness and its effective factors (a case study in Markazi Province), Planning, Welfare and Social Development Journal, 3(2), 31-72. (In Persian)
Hezarjaribi, J. (2011). Evaluation of social justice and its influencing factors (case study of Tehran), Applied Sociology, 23(3), 41- 62. (In Persian)
Hoom, A. (2008).  A Short Introduction To Subjective Well-being: Its Measurment, Correlates And Policy Uses, University of Rome ‘Tor Vergata’. OECD Pub.
Kaspersen, L. (2000). Anthony Giddens, an introduction in a social theorist, Blackwell publishers Lyubomirsky S, Sheldon K, Schkade D. Pursuing happiness: The architecture of sustainable change. Rev General Psych. 2005,9(2), 31-111.
Majchrzak, A.)2014(. Methods for policy research: Taking socially responsible action. published by sage
Mine Myan, Y., & Orkide, B. (2022). Hope as a Mediator of the Link between Subjective Vitality and Subjective Happiness in University Students in Turkey. The Journal Of psychology,12(9), 241-255. 
Myers, D. (2002). Happy & Healthy. http:// abclocal. G. com/68- wls/ news/0128902- hs- happy healthy. Html. mutluluk arasındaki ilişkinin incelenmesi. Euroasia Journal of Social Sciences & Humanities, 9(29), 15-31.
Nanthamongkolchai S, Tuntichaivanit C, Munsawaengsub C, Charupoonphol P. Factors influencing life happiness among elderly female in Rayong Province, Thailand. J Med Assoc Thai. 2009;92(7), 8–12. [PubMed]
Oishi, SH.&Koo, M. (2008). Culture, Interpersonal, and Happiness in Social Interactions, Pers Soc PsycholBull. 34(3), 307-320.
Panahi, M. & Dehghani, H. (2012). Studying the factors affecting on the students’ happiness with an emphasis on Period -Cohort Analysis. American Sociological Review 72, 204-226. (In Persian)
Peterson, C. (2000). The Future of optimism, American psychologist,55(1):44-55.
Pressman, S. & Cohen, S. ( 2005). Does positive affect influence health? Psychol Bull.;131(6), 925–971.
Rasouli, Moslem, (2017). Study of the level of social vitality (happiness) among the citizens of Javanrood and the factors affecting it , Master Thesis, Payame Noor University, Central Tehran. (In Persian)
Saaty, T. L. (2008). Decision making with the analytic hierarchy process. Int. J. Services Sciences,( 1), 83-98.
Schnittker, J. (2008). Diagnosing Our National Disease: Trends in Income and Happiness, social participation, Journal of Iran Sociology, the 23rd year ,23(3), 1-18.
Seligman, E. & Danner, M. (2002). Very Happy People". Psychological Science (13), 4-81.
Sharma, A. & Malhotra, D. (2010). Social-Psychological Correlates of Happiness in Adolescents: European Journal of Social Sciences,12(4), 651-662.
Snoep, L. (2008). Religious and happiness in three nation: a research note’, J Happiness stud, (9), 207-211.
Steptoe A, Wardle J, Marmot M. Positive affect and health-related neuroendocrine, cardiovascular, and inflammatory processes. Proc Natl Acad Sci U S A. 2005;102(18):6508–12. [PMC free article] [PubMed]
Stevenson, Betsey and Justin Wolfers. 2008. "Happiness Inequality in the United States. Journal of Legal Studies ,( 37), 533-579.
Tanner- Smith, E, Finch,A.J. Hennessy; E. A. & Moberg, D. P. (2019). Effects of recovery high school attendance on students mental health symptoms”. International Journal of Mental Health and Addicition, 17(2), 181-190.
Tov, William, Diener, Ed. (2009). The well-being of Nations: Linking Together Trust , Cooperation and Democracy. Social Indicators Research Series ,(37), 155-173.
UNESCO, (2021). Happy Schools guide and toolkit: a resource for happiness, learners’ well-being and social and emotional learning. Bangkok: UNESCO Office Bangkok. https://healtheducationresources.unesco.org
Veenhoven, R. (1993). Data book of happiness, New York: Reidel publishing company.
Yang, Yang. (2008). Social Inequalities in Happiness in the United States, 1972 to 2004: An Age-period – Coher  Analysis, American Sociological Review, 73(2),204-226
Zingerle, A. (2000). Simmel on happiness, journal of happiness studies, 1(4), 465-477.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار