اهداف و چشم‌انداز:

• ضرورت‌ اتخاذ رویکرد علمی در سیاست‌گذاری فرهنگی
• فاصله قابل توجه نظام تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری فرهنگی کشور از مبانی و روش‌های سیاست‌پژوهی
• عدم تعامل، ارتباط و تأثیرگذاری متقابل دستگاه‌های اجرائی فرهنگی کشور با خبرگان، اطاق‌فکرها، اندیشکده‌ها و دانشگاه‌های فعال در عرصه مطالعات فرهنگی
• عدم توجه کافی محققان مطالعات فرهنگی به عرصه سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی فرهنگی کشور و مسأله‌محور کردن پژوهش‌های فرهنگی
• ضرورت بکارگیری روش‌های سیاست‌پژوهی در پژوهش‌ها و مطالعات فرهنگی و تسریع حرکت به سمت سیاست‌گذاری شواهد محور (Evidence Based)