TY - JOUR ID - 152897 TI - منشاء سیاست‌ها در سیاستگذاری برای سینمای ایران JO - مطالعات راهبردی فرهنگ JA - SCSJ LA - fa SN - 2783-3577 AU - غلام پور آهنگر, ابراهیم AD - دکتری سیاستگذاری عمومی دانشگاه تهران eahangar@gmail.com Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 2 IS - 1 SP - 77 EP - 100 KW - سیاست‌گذاری سینما KW - منشاء سیاست KW - مرجعیت‌های سیاستی KW - سیاست‌پژوهی KW - ‌ سینمای ایران DO - 10.22083/scsj.2022.152897 N2 - هر نظام سیاست‌گذاری درپی دستیابی به اهدافی در سطوح کلان و بخش مربوطه است. این اهداف برآیندی از خواسته­ها و ارزش‌های مادی و معنوی جامعه و یا سیاست‌گذاران است. یکی از وظایف اصلی سیاست­پژوهی، شناسایی و تبیین این خواسته­ها و ارزش­ها در هر حوزه­ای حتی سینما خواهد بود؛ زیرا از این راه می­توان منشاء فکری در سیاست­های پیرامون بخش سینما را شناخت. فهم و درک این امر در سینمای ایران، هدف این نوشتار را شکل داده است. با بهره­گیری از مفهوم و رهیافت «مرجعیت» در سیاست‌گذاری، به این پرسش پاسخ می‌دهیم که «مرجعیت­های مربوط به سیاست­های سینمایی در سینمای ایران کدام است؟» برای پاسخ مناسب باید با رهیافت نهادی و روش «تحقیق ثانویه» از روش تحقیق اکتشافی به شناسایی و تحلیل محمل­های مرجعیت در پارادایم دولت مدرن پرداخته شود و در این مسیر مرجعیت در سیاست­های سینمای ایران شناسایی گردد. با مقایسة ابعاد سیاست‌گذاری در آنها درمی‌یابیم مرجعیت سیاست‌گذاری در بخش سینمای ایران به‌شکل چشمگیری متأثر از مرجعیت کلان سیاست‌گذاری عمومی در کشور است؛ که به دلیل فقدان ثبات سیاستی، ابهامات بسیاری دارد و سینما نیز در این شرایط، حیات بسیار وابسته­ای به دولت داشته و به‌جای ابتناء بر رابطه با مخاطب، متأثر از سیاست­های تقویت­کننده مراقبت دولتی است. UR - https://scsj.ricac.ac.ir/article_152897.html L1 - https://scsj.ricac.ac.ir/article_152897_2a140490dc23b43813a045383d54051c.pdf ER -