منشاء سیاست‌ها در سیاستگذاری برای سینمای ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دکتری سیاستگذاری عمومی دانشگاه تهران eahangar@gmail.com

چکیده

هر نظام سیاست‌گذاری درپی دستیابی به اهدافی در سطوح کلان و بخش مربوطه است. این اهداف برآیندی از خواسته­ها و ارزش‌های مادی و معنوی جامعه و یا سیاست‌گذاران است. یکی از وظایف اصلی سیاست­پژوهی، شناسایی و تبیین این خواسته­ها و ارزش­ها در هر حوزه­ای حتی سینما خواهد بود؛ زیرا از این راه می­توان منشاء فکری در سیاست­های پیرامون بخش سینما را شناخت. فهم و درک این امر در سینمای ایران، هدف این نوشتار را شکل داده است. با بهره­گیری از مفهوم و رهیافت «مرجعیت» در سیاست‌گذاری، به این پرسش پاسخ می‌دهیم که «مرجعیت­های مربوط به سیاست­های سینمایی در سینمای ایران کدام است؟» برای پاسخ مناسب باید با رهیافت نهادی و روش «تحقیق ثانویه» از روش تحقیق اکتشافی به شناسایی و تحلیل محمل­های مرجعیت در پارادایم دولت مدرن پرداخته شود و در این مسیر مرجعیت در سیاست­های سینمای ایران شناسایی گردد. با مقایسة ابعاد سیاست‌گذاری در آنها درمی‌یابیم مرجعیت سیاست‌گذاری در بخش سینمای ایران به‌شکل چشمگیری متأثر از مرجعیت کلان سیاست‌گذاری عمومی در کشور است؛ که به دلیل فقدان ثبات سیاستی، ابهامات بسیاری دارد و سینما نیز در این شرایط، حیات بسیار وابسته­ای به دولت داشته و به‌جای ابتناء بر رابطه با مخاطب، متأثر از سیاست­های تقویت­کننده مراقبت دولتی است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Origion of Policies in Policymaking for Iranian Cinema

نویسنده [English]

  • Ebrahim Gholampour Ahangar
Ph.D. in politics. Tehran University. eahangar@gmail.com
چکیده [English]

Every policy- making system seeks to achieve goals at the macro and relevant levels. These goals are the result of the material and spiritual demands and values of society or policy- makers. One of the main tasks of political research is to identify and explain these demands and values in any field, even cinema. Because, in this way, the intellectual origins in the policies about the cinema sector can be  understood. Understanding of this in Iranian cinema is the aim of the present article. By using the concept and approach of "reference" in policy-making, this article seeks to answer the question "What are the references related to cinema policies in Iranian cinema?" For answering this question properly, institutional approach and "secondary research" method of the exploratory research should be used to identify and analyze  and the assumptions of the reference in the paradigm of modern government. Therefore  the reference can be identified in policies of Iranian cinema. Comparing the dimensions of policy-making in them, we find out that the policy-making reference in the Iranian cinema is significantly influenced by the general reference of macro public policy-making in the country. This has many ambiguities due to lack of political stability and life of cinema in this situation, is highly on the government and is influenced by policies that strengthen government care, rather than relying on the relationship with the audience.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Policy- making in cinema
  • Origin of policy
  • Policy references
  • Policy research
  • Iranian cinema
  • Cultural policy

مراجع

منابع و مأخذ
آصف(اندیشکده صنعت و فناوری)(1387). شناخت صنعت فرهنگی. قم: اداره کل تبلیغات اسلامی استان قم.
اسدزاده، مصطفی و حسام­الدین آشنا (1399). «نظریه سینمای دولتی ایران(تحلیل سیاستگذاری سینمای پس از انقلاب با تأکید بر سیاست های بنیاد سینمایی فارابی)». مجله مطالعات راهبردی سیاست گذاری عمومی: شماره 34: 271-252.
برژینسکی، زبینگو (۱۳۸۶).  انتخاب: سلطه یا رهبری،  ترجمۀ امیرحسین نوروزی، تهران: نشر نی.
بلیک‌مور، کن (1385). مقدمه‌ای بر سیاستگذاری اجتماعی، ترجمۀ علی‌اصغر سعیدی و سعید صادقی جقه، تهران: مؤسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی.
پولادی، کمال (1398). تاریخ اندیشه سیاسی در غرب: قرن بیستم. تهران: نشر مرکز.
تراسبی، دیوید (1393). اقتصاد سیاست فرهنگی، ترجمه سوسن علائی. تهران: انتشارات سوره مهر.
تقی‌زادگان، معصومه (1392). سیاست گذاری در سینمای ایران. مشهد: نشر حوزه هنری خراسان رضوی.
راثی تهرانی، حبیب (1388). «نظریه هژمونی آنتونیو گرامشی». کتاب ماه علوم اجتماعی، 16 تیر 1388:  108-99.
سربندی، فرناز؛ سیدرضا صالحی­امیری؛ ابراهیم حاجیانی و میثم موسایی (1399). «بررسی تطبیقی سیاست‌گذاری اقتصاد سینمای ایران و ارائه راهکارهایی برای آینده». فصلنامه مطالعات فرهنگی و ارتباطات. انتشار آنلاین از تاریخ 18 آذر 1399.
سیوتا، میشل (1386). رویای آمریکایی، درون مایه­های اساسی سینمای آمریکا، ترجمۀ نادر تکمیل همایون، جلد اول، تهران: نشر چشمه.
شریفی، علیرضا و عبدالرضا فاضلی (1391). «واکاوی سیاستگذاری فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران(آسیب­ها و راهبردها)»، فصلنامه مجلس و راهبرد، شماره 69: 90-55.
صدیق سروستانی، رحمت‌الله و قاسم زائری (1389). «بررسی گفتمان­های فرهنگی پساانقلابی و روندهای چهارگانة مؤثر بر سیاست فرهنگی در جمهوری اسلامی». پژوهشنامه سیاست فرهنگی، شماره 54: 38-9.
عالم، عبدالرحمن (1373). بنیادهای علم سیاست. تهران: نشر نی.
عبدالوند، حسین و مجید فدائی (1400). سودای سیمرغ. پژوهشی در سیاست­های سینمایی بعد از انقلاب اسلامی در ایران. تهران: نشر فراهستی
عضدانلو، حمید (1388). «ماکس وبر و عقلانیت مدرن»، مجله اطلاعات سیاسی اقتصادی، شماره 259-260
فوکویاما، فرانسیس (1396). نظم و زوال سیاسی، ترجمه رحمن قهرمان­پور. تهران: انتشارات روزنه.
گل محمدی، احمد (1386). تأملی دربارة مهندسی فرهنگی، مجموعه مقالات اولین همایش ملی مهندسی فرهنگی، جلد اول،  تهران: دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی.
مک گوییگان، جیم (1388). بازاندیشی در سیاست فرهنگی، ترجمۀ نعمت­اله فاضلی و مرتضی قلیج. تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
مورشتز، پل کلیمنس و کارماسین، ماتیاس و تایشمان، رولاند (2018). دولت­ها چگونه به سینما کمک می کنند. ترجمۀ شهاب اسفندیاری و فرزام امین صالحی. تهران: نشر کانون فرهنگی خانه هنرمندان.
مولر، پیر (1378). سیاستگذاری عمومی، ترجمۀ حمیدرضا ملک محمدی، تهران: نشر دادگستر.
میلنر، آندرو و براویت، جف (1385). درآمدی بر نظریه فرهنگی معاصر، ترجمۀ جمال محمدی، تهران: انتشارات ققنوس.
همیلتون، پیتر (1380). شناخت و ساختار اجتماعی، ترجمۀ حسن شمس آوری، تهران: نشر مرکز.
وبر، ماکس (۱۳۶۸). دانشمند و سیاست‌مدار، ترجمۀ احمد نقیب‌زاده، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
وحید، مجید (1384). «جستاری پیرامون مشکل سیاستگذاری در ایران»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 67: 273-261.
 
Brian, Neve(1992). Film-making and Politics in America, A Social Tradition. NY, Routledge.
Chau, Jennifer Wing see (2010), The Chinese film industry's soft power implications, Thesis Presented to the Faculty of the University of Southern California.
Crane, Diana (2013). Cultural globalization and the dominance of the American film industry: cultural policies, national film industries, and transnational film. International Journal of Cultural Policy, http://dx.doi.org/10.1080/10286632.2013.832233
European Commission (2014), State Aid for Films and Other Audiovisual Works, ec.europa.eu.
Falicov, TL. (2000) Argentina’s blockbuster movies and the politics of culture under neoliberalism, 1989–98. Media, Culture and Society 22(3): 327–342.
Flibbert, Andrew J. (2007), Commerce in Culture; States and Markets in the World Film Trade. New York: Palgrave Macmillan.
Herold, Anna (2004), EU Film Policy: between Art and Commerce, European Diversity and Autonomy Papers - EDAP, at www.eurac.edu/edap
Hill, John & Kawashima, Nobuko (2016), Introduction: film policy in a globalized cultural economy, International Journal of Cultural Policy, Volume 22, Published online: https://doi.org/10.1080/10286632.2016.1223649
Howlett, Michael (2011).  Designing public policies: principles and instruments. NY: Routledge.
Jin DY (2006) Cultural politics in Korea’s contemporary films under neoliberal globalization. Media, Culture and Society 28(1): 6–23.
Katzenstein, Peter J. (1996). The Culture of National Security. New York: Columbia University Press.
Lasswell, D. Harold (1971).  A Pre-view of Policy Science. NY: Elsevier.
Meyer-Clement, Elena (2017) the evolution of Chinese film policy: how to adapt an instrument for hegemonic rule to commercialization, International Journal of Cultural Policy, Volume 23, Pages 415-432.
Moran, Albert(2005). Film Policy. International, National and Regional Perspectives. NY: Routledge
Pfanner E (2009) foreign films get a hand from Hollywood. The New York Times, 17 May. https://www.nytimes.com/2009/05/18/business/media/18iht-film.html

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار